Ben şimdi senden çok uzklarda
Seni düşlüyorum sensiz akşamlarda
Kanadı kırık serçeye yem verdiğimiz günleri hatırlarım
Katıksız ekmeğimizi kimsesiz yavru köpeğe verişimizi hatırlarım
Nasıl bozardık seninle arkadaşlarımızın kurduğu kuş kapanlarını
Kuşlar kurtulsunlar, özgür kalsınlar diye..
Şimdi burda tek başıma senden çok uzaklarda
Bir bir gözümün önünden geçer seninle yaşadığımız o günler
Bahar gelice kırlara gider yeni açmış çiçeklere gülerdik
Sümbülleri gülleri dallarında koklar severdik
Kıyamazdık koparmaya ne gülü ne sümbülü
Bülbüllerle şarkı söyler daldaki cırcır böceğini dinlerdik.
Sensiz şimdi senden uzakta ah çekerim boşa geçen yıllara
Herşey bana seni hatırlatır saçaktaki serçe uçuyor bak delice
Hani bizim serçemiz vardı kanadı kırık işte onu hatırladım
Bugün yine gökyüzünde uçan serçeleri görünce..
Gece karanlıkta ateş böceklerine bakardık nasıl ışık saçar diye
Köyümüzde elektirik yoktu, gece fenerlerinin ışığını özledim
Akşamları gaz lambası yakardık, sabah çok erkenden kalkardık
Güneşin ilk ışıklarıyla tarlalara koşardık.
Hava karardığı zaman sarmaşıklar altına kaçardık
Yağmurda sarmaşıklar altında yağmurun sesi bir başka güzeldi
Tana tane düşerdi damlalar üzerimize o sarmaşıklar arasından
Senden uzakta, ben bunları özledim, birde seni özledim..
Ben bu şehirleri hiç sevmedim, baharın gelişini özledim
Kuşların ötüşünü, akçiçeğin açışını, baharın gülüşünü özledim
Derelerdeki suyun sesini özledim, köyümün sessizliğini özledim
Ben doğduğum günleri, mayısın güzelliğini ilkbaharı özledim
Kısacası özgürce yaşamayı hep özgür kalmayı özledim..
Kayıt Tarihi : 20.3.2012 01:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!