Ozledim Şiiri - Erbil Tanis

Sormadin
akip gitti yillar gelip gecti ustunden
Gozden iraktin gonulse icinden seslenen
Var git diyen yollarda kaldi gozlerim
Bilmessin seni ne kadar ozledim
Puslanmis daglarin dorugu
yamaclardan asagiya sislenen
kiyilara vuran denizlerden
akar dalga dalga mavi gozlerin
dusunceler icinde aglamalar
vuru hisimla dimaga seni hatirlatirlar
kulaklarimda cinlar vurur kayalara sozlerin
sonra akseder isyandadir hala hiddetin
yedimiydi sekizmiydi siddetin
simdi duruldu dimakta esir kaldi
hala sen ve gozlerin
bir tugla cekilmis
bir tas dusmustu once bir duvar
sonra hepsi birden yikildilar
ama temel bendim bense senin
simdi bakiyorum bir baska duruyo
bir baska soyluyor bana aynalar
agirmis saclarimda tarumar olmus bir hayat
ozledim kac defa dikilmis bir tasin yanina geldim
kac kere topragi koklayip hep seni sevdim
cicekler icinde sen bir nes’eydin
feslegenlerle guldun bana ,igdelerden
kokun gelir burnuma, gul dalinda tomucugum
kurudu dalda bana
menekseler kadar asildin aslan agzi kadar asi
papatyalar kadar tazedin ilk geldigin gunler bana
simdi perisan tum duygular
zambaklar aglar nergizler yanliz kar cicekleri ozenmis sana
anlatamadim agaclara kuslara zamansiz esen o ruzgara
vurdu kendini bir bosluga dalip gitti yine gozlerim
ozledim seni cok…………..ozledim