Bizim köyü bir binaya tıkmışlar
Baktım dostluğa,ilgiye açlar
Birbirinden habersiz vatandaşlar
Ben köyümü özledim…
Selam vermekten yoksunlar
Gelip bizim köye baksınlar
Biraz misafir kalsınlar
Ben köyümü özledim…
Gece,gündüz debdebeye
Kapılmışlar hengameye
Olmuşlar kul,sermaye ye
Ben köyümü özledim…
Olmuş herkes birer ağa
Ayak uydurmuşlar çağa
Değişmem hiç,bizim dağa
Ben köyümü özledim…
Selam verince yadırganır
Hemen çıkar aranır
Tanışlık! ...büyük hata sanır
Ben köyümü özledim….
Moda nedir anlamadım
Alamadım,giyemedim
İstediğim yiyemedim
Ben köyümü özledim…
Komşusundan habersiz
Bilmem neler yersiniz
Bir gün göçer,gidersiniz
Ben köyümü özledim…
Hasta,sökel,ihtiyaç
Herkes kendine ilaç
İnsan insana muhtaç
Ben köyümü özledim…
Yaşarım onurumla
Paylaşırım komşumla
Ekmeğim ortak benim
Ben köyümü özledim…
2004(Kastamonu)
Serdar SafranKayıt Tarihi : 19.2.2004 02:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)