Özledim Şiiri - Muharrem Üzümlü

Özledim

Çok üzgünsün bugün,hayırdır derdin mi var.
Derdinden anlamayan başının belası mı var.
Kadir kıymetini bilemeyene ben ne edem yar.
Ağlıyor gülmüyorsam,sebebi var,nedeni var.

Gözü yaşlı bulutların,gönlü yaslı sevenlerin.
Sevenin yüzü nasıl gülüp,gülümsesin küsmüş.
Gül dalından koparılıp da ne yapsın solmuş.
Bülbül yurdundan ayrılıp ne etsin lal olmuş.

Bende, yarası kanayan sevgi dolu yürek var.
İçimde hüzün var, dert var,tasa üzüntü var.
Beynimde çözülemeyen yaman çelişkiler var.
Sen yanmazsan yanma,ben ağlarım yanarım.

Senin yüreğinde sevgi ne arar,sevda ne arar.
Sende ne hatır,ne ahdevefa,ne de bağlılık var.
Senin gibi vefasıza saf gönlüm nasıl da kanar.
Nasıl sevdim aklım şaşar,yüreğim buna yanar.

Ben sararıp soldum günlerdir çaresiz kaldım.
Beni böyle üzgün görmeye yürek dayanmaz.
Ben sevmemeye görmemeye yeminler ettim.
Canın çıksın insafsız,artık insafsızım sanada!

Sen özlemezsen özleme,ben seni çok özledim.
Sen gelmezsen gelme,senin yolunu gözlerim.
Sen yanmazsan yanma, aşk ateşinle yanarım.
Ben özledim,özlemle senin yollarını gözledim.

30/01/2010
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi