Özledim Şiiri - Orhan Haklı

Özledim…hiç görmediğim o gözlerini..
Uzat karanlığa doğru… Uzat ellerini..
Bak…ben burdayım..
Dinle
Kulağına fısıldanan sesimi
Hisset..
Boynunda sıcaklığını
Nefesimin…
Ve tüylerin diken diken olsun
Ürpersin tüm bedenin..

Özledim..
Hiç görmediğim o gözlerini..
Özledim hiç tutmadığım o ellerini…

Özledim,
Seni tanıyap da
Bir gün tekrar,
Tekrar özlemeyi…

Özledim bir gün kavuşmayı,
Ayrılıp da tekrar
Tekrar sımsıkı sarılmayı..

Özledim yağmurlarını
Bulutlarını..
Senin için ıslak sokaklarda
Ağlamayı..
Sen bilemezsin
Seni özlemeyi öylesine özledim ki..

Özledim..
Hiç tanımadığım biriyle
Bir haziran gecesinde
Asmalı bir çay bahçesinde;
Hani böyle,
Oturursun da,
Dizleri dizine değer ya..
Hani böyle
Hiçbir şey olmamış gibi,
Sanki ikimiz de hiç oralı değilmiş gibi..
Hani böyle
Aslında erirken içlerimiz
O anda…
Ve tutuk tutuk konuşurken
Ve kaçırıken gözlerimizi
Gözlerimizden..

Ve terlerken avuçlarımız
Ve Kızarırken
Al al yanaklarımız..
Ve
Çay bardaklarımıza
Vekaletini verdiğimiz
Dudaklarımızla
Öpüşmeyi özledim…

Özledim beni asla anlayamamanı
Özledim bana karşı vurdum duymazlığını
Özledim..
Uzat ellerini
Uzandığın yerden öylece..
Ben karanlığının en aydınlık yerinden
Ellerini tutuyorum bak..

Aslında ben
Bir türlü
Seni özleyemiyorum..
Bırak artık bırak! ..
Artık seni özlemek istiyorum…
Ve aslında ben,
Bir türlü seni sevemiyorum
Sadece
Masumca
Usulca
Her gece sen uyurken
O gözlerinin hayalini seviyorum..