Özledim Şiiri - Mustafa Atasever

Ben köyümüm toprağını suyunu,
Derelerde çamur ile oyunu,
Çobanın önüne beş on koyunu,
Hey diyerek sürmesini, özledim.

Toprağını, yaylasını, dağını,
Pekmezini, üzümünü, bağını,
Hele taze çıkmış yayık yağını,
Yufka’yınan dürmesini, özledim.

Tavuk, kedi, köpek evin neşesi,
Çok imalı gelir eşeğin sesi,
Elime alıp ta uzun mesesi,
Öküzlere ho demeyi, özledim.

Saban ile çift sürmeye gitmeyi,
Tarlaları güzel velhan etmeyi,
Mafullu’nun özde camız gütmeyi,
Su içine girmesini, özledim.

Kızılyar oluktan gelip geçmeyi,
Kana kana burda bir su içmeyi,
Kötü özün derede ekin biçmeyi,
Tırmık çekip, dermesini, özledim.

Kağnı’nın üstüne kurgu kurmayı,
Çok severdim sap kağnısı vurmayı,
Anadut alıp ta deste vermeyi,
Desteleri saymasını, özledim.

Harman saçıp gene binsem düvene,
Yaz gelince yine gitsem kevene,
Çalışıp ta bu işleri sevene,
Kolay gelsin demesini, özledim.

Oduna giderken kağnı sürmeyi,
Zorkun, kara çatta odun dermeyi,
Kağnıyı vurup ta olu vermeyi,
Çeke, çeke sarmasını, özledim.

Serin olur, söğütlerin arası,
Çok hoşuma gider kuzun arkası,
At oluğu, gö boyunu, toması,
Doya doya gezmesini, özledim.

Köristan, çebiçlik. Horhor pınarı,
Suyu çağlar, boncuk olur kenarı,
Çiçekten çiçeğe konardı arı,
Bizim köyün yaylasını, özledim.

Eşi, dostu, akrabayı görmeyi,
Çok isterdim o günlere ermeyi,
Hedik kaynatıp ta bulgur sermeyi,
Değirmen’e gitmesini, özledim.

Dedemin sarığını. ya ebemin fesini,
Eski evin mağ’larının isini,
Ocaklıkta pişen kül kömbesini,
Paylaşıp ta yemesini özledim.

Toplansak emmiler hepsi biz bize,
Ara sıra bende karışsam söze,
Tırpanı çekip te tekerlek öze,
Ot biçipte sermesini özledim.

Yaşlılardan evvelini sormayı,
Toplanıp ta bir muhabbet kurmayı,
Hastaları ziyarete varmayı,
Hâl hatırın sormasını, özledim

Atasever bunları arzular özün,
Ecel gelir bir gün kapanır gözün,
Kalana vasiyet olsun bu sözüm,
Yaşlanınca, gençliğimi, özledim.

Tufanbeyli/Doğanlı köyü