Bu yorgun Gönül;
Dağınık ve rüzgârlı.
Bir sonbahar akşamı
Takip ediyor
Menekşe kokularını.
Her yer karanlık sanki
Sensiz, sessiz, ıssız
Çırpınıp duruyor gönül
Özledim diyor özledim
Duymuyor musun sesimi
Hadi kalk sürükle bedenini
Bul ve git
Menekşe Kokusunun
Ardından
Görmesen de
Duymasan da
Takip et
Sana bırakmış
Menekşe kokusu gibi
Gönül izini…
Kayıt Tarihi : 26.1.2012 02:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!