Rüzgara karşı koşmayı özledim annem,
Soluğumun kesilmesini göğsüün sıkışmasını
Düşmeyi özledim annem
Her düştüğümde yeniden kalkabilmeyi
Gülmeyi özledim annem
Aynaya baktığımda tanıdık bir yüz görmeyi.
Ben seni özledim annem
Her sabah uyandırmak için geldiğinde nazlanmayı
Ben ben'i özledim annem
Kafası bozulduğunda bisikletine atlayan
dağlara tırmanan, dalgalarla boğuşan
Yağmurda yürürken simli gökyüzüne yüreğinin kalemi dudakları ile en güzel siirlerini
ikinci kez yazılmamak ve söylenmemek üzere kazıyan ben'i özledim.
Sevdiklerimin kıymetini hiç bilemedim annem
Göremedim
Hani hep eskiden hep derdim ya
Çok büyükle çok küçüğü görmek zordur.
Karşımda siz gerçek sevenlerimi
aynada kendimi göremeyişimin nedeni budur annem.23.06.2007
Kayıt Tarihi : 23.6.2007 05:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!