neyi özlediğimi bilemeden
ne çok şeyi özlemişim
geçmişin ayak izlerini
yarin kokulu tenini
akordiyon sesini
radyodaki ajans haberlerini
yaz akşamları
kapı önüne şilte atan konu komşumu
kışın yanan odun sobasını,
kestane kebap ateşinde
patlayışını
ve ellerimi yakışını
sonbahardaki sarı yapraklarla
senin bana gelişini
boş kalan yatağımdaki nefesini
dostluğun yüzümü güldürenini
borçsuz ay sonunu getirmeyi
yardımlaşmanın kutsal günlerini
annemin tesellilerini
babamın gölgesini
yarimin sevgisini
özledim be özeldim
köy yerindeki
kahvelerin renkli kişilerini
muhtarı ve taze yumurtayı
matineli sinama günlerimizi
soğana yumruk sallayıp,
iştah ile kuru fasulyeye kaşık sallamayı
gençlik heveslerimi
eski arkadaşlarımı
gün batımındaki akşamı sevmeyi
kararmayan gönlümün hallerini
özledim ben çok özledim
gözümde tüten her bir şeyi
özledim...
Kayıt Tarihi : 23.10.2006 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (6)