Özledim Şiiri - Ebru Yiğit

Ömrümü tozlu asfaltına döşedim bu şehrin,
Kar yağdı üşüdüm,
Gün doğdu, güneş açtı ısındı yüreğim.
Bir avuç kum serptiler üzerime
Acıyor betonun sinesinde göz bebeklerim.
Topraklı köy yolunda
Bir ayran içimi, sıcak nefesleri özledim.
Şehrin parke taşına sinmiş parfüm kokusuna
Toprağa sinmiş tezek kokusunu yeğlerim.
Kaldırım taşı kadar soğuk binaların
Soğuk insanlarını değil,
Köyümün susuz toprakları gibi
Çatlak tenleriyle gülen
Sıcacık insanını özledim.
Son saat, son nefes, son bir yalvarış
Can çekişen bedenime son yolculukta
Hiç olmazsa bir ağaç gölgesinde yer verin.