Özledim Şiiri - Taner Erinç

Baba demeyi özledim ben.
Sırtımdaki yükü sensiz atamadım,çok ağırdı baba,halen yere bırakamadım ben

Hep istedim ellerinden tutmayı,ellerinle yüzümü okşamayı

Annem ağlıyordu sen gidince, hep ağladı zaten süzüldü gözlerinden yığınca damla sen ölünce,

O hep başlarını okşadığın öğrencilerin vardı arkanda,
ürkek sessiz ama gönüllerince
O çok sevdiğin arkadaşların vardı hüzünlü, suskun, ama başları dik yürüdüler
seni sevince
Kemanının sesini, kapının zilini çalışını, hadi ordan hınzır diğişini
Vallahi baba demeyi özledim ben.
Büyüdüm, okudum, adam oldum
Evlendim torunların oldu, büyüdün içlerinde sen
İnanki baba demeyi özledim ben
Mezarının taşını, gözün gibi baktığın bisikletinle alacakaranlıkta mahallede salınışını,

İnanki baba demeyi
ÖZLEDİM BEN