Yokluğunda yaşamak hiç de kolay olmadı,
Sayısız gecelerce yollarını gözledim.
Gönlümde açan çiçek inan hala solmadı,
Kulağımda çınlayan sözlerini özledim.
Yenildim hasretine peşin sıra dövündüm,
Bu sevda çıkmazında hayalinle avundum,
Gönlüm sitem etti de ona seni savundum,
Bin defa vurulduğum gözlerini özledim.
Belki geç oldu ama hatamı biliyorum,
İnsafına sığınıp dönersin diliyorum,
İnan ki çok pişmanım kahrımdan ölüyorum,
O cilveler işveler nazlarını özledim.
Korkuyorum bir daha seni göremem diye,
Uzun siyah saçını tutup öremem diye,
Oysa kaç kez söyledim sensiz duramam diye,
Uyuyup da kaldığım dizlerini özledim.
Hep tersine çevirdin gündüzümü gecemi,
Senin ile süsledim kafiyemi hecemi,
Bu nasıl bir gururdur sevginden de yücemi,
Ömrüme ömür katan hazlarını özledim.
Sen de beni sevdinse unutmaya çalışma,
Kör şeytana uyup da yokluğuma alışma,
Söyle ne zaman olur o muhteşem buluşma,
Bende hazan bitiren yazlarını özledim.
Kayıt Tarihi : 27.11.2005 14:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlenende özleyen yüreği o kadar çok seviyorki.Ardından böyle güzel satırlar yazdırabiliyor.
Bu aşşağıdaki dötlüğüde şiire, şiirle yorum olsun diye doğaçlama yazdım..
'Bende hala duruyor, hatıran bu izin bak
İnanmazsan sözüme, bu gönlümde gezin bak
İki gözüm çeşmedir, yaşlarımda hüzün bak
Gözyaşımı o silen, ellerini özledim.
Baldan şeker kaymak o,dillerini özledim'
TÜM YORUMLAR (1)