ÖZLEDİM
Bıktım, elyapması güller elinden,
Toroslar'da gül, dikeni özledim.
Bana ne ellerin bağ-bostanından,
Yüreğime gül dikeni özledim.
Yürekten yüreğe olmazsa akış,
Ne öyle göz gerek, ne öyle bakış.
Kilimlerde olmaz, böyle bir nakış.
Ak göğsünde, al lekeni özledim.
Bir yüreğin yarasıdır yâr denen,
Bilincine varmaz gönlü kör denen.
Ağır yükmüş,çekilmezmiş sır denen,
Ben yük değil sır çekeni özledim
Yavuz düşlerinin sözüne kanıp,
Avutur kendini, essahtan sanıp.
Bir tek teli okşanınca utanıp,
Boncuk boncuk ter dökeni özledim.
14 04 2000
Ankara
Kayıt Tarihi : 3.11.2005 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Avutur kendini, essahtan sanıp.
Bir tek teli okşanınca utanıp,
Boncuk boncuk ter dökeni özledim.
14 04 2000
Ankara
İbrahim Yavuz Bildik
Vefa vardı vefa duruş heybetli,
Sözler vardı çek senetten kıymetli,
Şimdi hortumcuya ülke zimmetli !
Patiskadan pak kefeni özledim...
Boncuk boncuk ter dökeni özledim.
Üstadım...Benim şiirde özlediğim ve beklediğim anlatım bu işte....
Ama çok uzaklarda kalan bir özlem sanırım....Ne dersiniz..
Şaire ve Şiire yakışan paylaşımlarda bulanmak üzere..
Ali ALTINLI
TÜM YORUMLAR (2)