kovuldum sürüldüm
zindanlarda çürüdüm
yapa yalnız dostlarımdan
ayrı kaldım
Bir’de özgürlüğümden
bazen bir köşeye çekilip
göz yaşı dökmeden yürekten ağladım
ve hırs yaptım kendime
direnmeyi öğrendim
düşmanlara inat
Üşüyorum ellerim titriyor
Dişlerim zılgıt zılgıt
Göz yaşlarım donuyor
Buzla kaplı bedenim
Gene de yenilmedim
Dim dik ayaktayım
Hasret çektiklerim için
Sabır taşı oldum
kendimi törpüledim
kahpelere değil ’de
dostlara yenildim
her şey bir kenara, da
kara gözlüm bir tek seni özledim
Deli dolu oluşunu
zamansız gülüşünü
en çokta dik duruşunu
kara gözlerin 'ile o içten bakışını
özledim
Sevgili
Kayıt Tarihi : 22.12.2025 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!