Özledim Şiiri - Oya Korkmaz

ÖZLEDİM.

Öyle özledim ki sevgilim durdu sensiz dünyam
Öyle özledim ki sevgilim hayat ışığım söndü.
Öyle özledim ki sevgilim yüreğim ağlamaktan hüzün deryasına döndü
Öyle özledim ki sevgilim ruhun ruhuma büründü

Özleminle yaşamayı nefes almayı unuttum.
Özleminle kalbim sustu çarpmayı unuttu
Özleminle çorak toprağa, kuru çöllere döndüm
Özleminle karanlığa gömüldüm ben öldüm.

Özlemim, sevgilim, canım, ömrümm
Özlemin canımı çok yakıyor.
Senden gelsin her şey razıyım,
Ama dayanmıyor artık bu yürek
Öldüm sevgilim hasretinden (öldüm).

Gel (de) nefesim ol
Gel (de) hayatım ol
Gel (de) ömrüm ol

Gel hasret kokun dağılsın
Senin kokunu özledim
Gel buğulu sesin sussun
Senin sesini özledim
Gel ki solmuş tenin can bulsun
Teninin yumuşaklığını özledim.

Özledim ben (özledim)
Özledim seni seviyorumu (özledim)
Özledim seni yaşamayı özledim
Ben ben değilim özledim sen olmayı özledim

Özledim çok özledim
Özleminle ben öldüm,
Öldüm sevgilim.
Öldüm sevgilim (öldüm).

Oya KORKMAZ ✏️📜

25 Kasım 2024 12:20