ÖZLEDİM
Özlemeyi tarif etmek nede zormuş. Özlemek, özlemek ne yaman ne derin bir duyguymuş
ÖZLEDİM.
Koynumda yalnızlığın ızdırabıyla giriyorum yatağıma her akşam.. Gözlerimi sensiz kapatıp, Her sabah yine sensiz açıyorum.
Artık şiirlerim bir omuz gücü ağırlığında. Mısralarım incinmiş’ kalemim delirmiş. Nasıl anlatayım özlemeyi sana.
ÖZLEDİM.
Kırgın dalgalarla dolu coşkun bir derya misali kalbim. Ve içimde yosun kokan saçların. Ya o gözlerin, ellerin, dudakların, yahu ne yaman ne derin bir his bu özlemek.
Muhtaçlığım avuçlarım içinde nasır gülüm. Tırnaklarına, kirpiklerine kadar.
ÖZLEDİM.
HEM ÖYLE ÖZLEDİM ki NAZIMCA. Sesini duysam sesine sarılacağım.
Kayıt Tarihi : 2.3.2024 12:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!