Sabah güneşi gördüm,ışıkta seni özledim
Sevda hikayesinde maşuk da seni özledim..
Pencereme ay doğdu ,şavkında seni özledim
Özlemlerle dolu geçen yıllarda seni özledim
Son nefestir aldığım belki , verirken seni özlerim
Kavuşmak vakti azdır, yarım asırdır bekledim..
Çok mu bekledim sanki uzadı mı vakit ne
Haydi "gel" de Yâr'im geçerken seni özledim
Açan çiçek,yeşeren dalda ,yaprakta,
Yere düşen tohumu dirilten o toprakta
Bağda,bostanda ,bahçede parkta
Seni anar gòzlerim.
Sabır ile özlerim......
Gel de Ey Sevgili...
Ziynet HepşenKayıt Tarihi : 5.2.2021 12:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İman ile göçmeyi, Masivadan geçmeyi...
![Ziynet Hepşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/05/ozledim-1011.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)