Sevgilinin cismi uzaklarda olsa da,
Şu gönlümde hiç silinmez ki yüzü,
Yaşadığını bir yerlerde duydukça,
Mısralarımda hayat bulur gül yüzü…
Bazen Kaf dağına çıkarım,
Sevgiliye el sallarım oradan.
Bazen gökyüzünü bile taşlarım,
Çılgına dönerim o hırsımdan.
Bazen de biraz gökyüzü,
Birazda yeryüzü toplarım,
Sonrada düşlere yatıp;
Çok güzel dilekler tutarım…
Diyar diyar dalıp gider gözlerim,
Ola ki deli gibi esen rüzgar,
Belki kokusunu getirir diye;
Tanrıya el açıp dualar ederim.
Yanımda olmasa da ne çıkar ki!
Böyle özledikçe hümanistçe severim.
Kayıt Tarihi : 6.7.2015 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!