Özledikçe Şiiri - Mustafa Yılmaz 11

Karılmış bir öykünün şah damarında
Kalbe hüzzam bir şarkı vurur özledikçe
Bir uçtan bir uca gurbetin
Bekler yolunu satırdaki sözler bekler
Telaffuzu olanaksız olsa da dilimdeki tembihler
Dökülür bir sabahın süt kokusunda

Beyaz bir kedi mırıltısında başlar tüm aydınlık
Bir ucu ona değer gökkuşağının
Diğer yanı sineme
Bir öykü yazılır aşk diye diye
Orta yerinden bölünür konumsuz gönüller
Konmaya kıyamet yeri
Uçmak hüner ister

Yel değirmeni gibi öğütürken zamanı
Tanığız yeni doğan güneşe bu bilinçle
Her anı ayrı güzel ebemkuşağı misali
Koyu renkler olmayışın
Açık renkler var olacağına umutlarım

Şimdi bir resim çiziyorum gözümün orta yerine
Dalgın bir beden
Aralığında bir yürek umudun
Birazda kuş sesleri serpiştiriyorum bahara
Batmaksızın koydum güneşi akşama
Yol almasın yine umut hazana
Umutsuz koyma beni...