Özledik Baba Şiiri - İsmet Bozkurt

Sabahleyin erken yola çıkardık
Orakla, tırpanla ekin biçerdik
Kalburla buğdaydan tohum seçerdik
Biçersiz günleri özledik baba.

Eskiden kağnıya, öküz koşardık
Harmanda çetene saman basardık
Biz arabasız ne günler yaşardık
Eşeğe binmeyi özledik baba.

Tarlayı sabanla sürerdi babam
Katığı yayıkla yayardı anam
Büyüklere saygı vardı o zaman
Küçüğü sevmeyi özledik baba.

Tandır saclarıyla nohut kavurduk
Harman yabasıyla buğday savurduk
Çavdar unlarıyla hamur yoğurduk
Tarhana yemeyi özledik baba.

Su değirmeninde öğüttük unu
Koyundan kırkıpta eğirdik yünü
Şeker dağıtılır, arefe günü
Bayramda gezmeyi özledik baba.

Elem kin savurdu kader eşikte
Yılanlar akrepler büyür beşikte
Hurafe kaybolur doğan ışıkta
Doğru söz duymayı özledik baba.

Zamane çok kaypak günler yalancı
Kol veren babaya evlat yabancı
Geçmiyor ananın çektiği sancı
Yalansız cümleyi özledik baba.

İsmet Bozkurt