Özlediğim tek şey senin masum bakışların
baktığın da içimin tarif edilemez bir hal alması
sonra buruk bir acı ile sonu gelmeyen yalvarışların
ve kuru bir yaprak misali ümitlerin rüzgar da savrulması
bir avuç toprak kabullendi ben içime sindiremiyorum
defalarca soruyorum nedendir sevdiğinin kaybolması
iyi ile kötü ayrımı yapılmazdı hani Dünya' ya sesleniyorum
bir avuç toprak kabullendi ben sensiz yapamıyorum
Kayıt Tarihi : 15.2.2013 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!