Özlediğim yer Şiiri - Oktay Avcu

Niye mi seviyorum denizi
Tabi ki mavi diye değil
Kırmızı da olsa severdim
Siyah da
Sırf boğulmak için de sevilmez derinliğinde
Kumsalı var yürüyorum
Duygularımı kabartıyor
Dalgaları var
Üst üste
Kulaç kulaç
Vatınımı getiriyor yanıma
Anılarımı
İnsanlarımı da
Bana binlerce anne taşıyor
Binlerce kardeş
Sevdiklerimi çocukluğumu getiriyor
Babamı değil
O hariç
O öldü
Kimse getiremez onu
Sizinse bu kadar anneniz yok
Bu kadar sevdiğiniz de
Mavileri görmediniz dağılırken
Yeşilleri de
Kırmızıları da
Bir de yılgınsızlığına sevdalıyım
Limanı var
İnsanlar konuşur
İnsanlar buluşur
İnsanlar dertleşir
Ayrılıklara dayanamam
Deniz ki ne deniz
Herkes yorgunluğunu bırakıyor
Ben geliyorum özlemlerimi atıyorum
Alıp götürüyor sevdiklerime
Sen geliyorsun kızgınlığını atıyorsun
Küfürlerini bile aldırmıyor
Başkası öfkesini
Başkası kavgasını
Umutsuzluğunu atıyor
Ve bir sarı kız yalnızlığını
Yılgınlığını fırlatıyor
Bir deniz ki bu kadar çok sevdim
Bu kadar tanıdım
yine beni götürmüyor sevdiklerime
götürmüyorsa kızacak değilim
yine de dalgalarında sallanırken
sevdiklerimi özledim
şu gemiler beni almıyor denize
üzüntümden kahroluyorum, tükeniyorum
sevdam ondan