Geleceğim karıcığım apansız
Bebeğini emzirirken ağlayarak
Ninniler söylerken geleceğim
Beşiğini sallarken yorgun kollarında
Çalacağım kapını
Kıracağım zincirlerini korkunun
Özlediğimiz türküyü söyleyerek
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta