Özlemin ilâcı yoktur,
İyileşemedim bu yüzden.
Ne çok özlediğim var
Bu sıralarda
Meselâ;
Annemin sağlığındaki, yemeklerini,
Ardımdan okuduğu dualarını,
Şefkatini, korumasını,
Özledim.
Beraber gülmeyi, konuşmayı,
Asla bir daha yapamayacağım şeyleri,
Özledim.
Ben sadece kaybettiklerimi,
Yüreğimi götürüp
Öylece bırakanları,
Bu dünyadan göçüp gidenleri,
Özledim.
Sebepsizce bırakanları değil,
Sakın yanlış anlamayın
Vazgeçtiklerimi hiç değil,
Zamanı geldiği için gidenleri
Özledim.
En çok da
Menfaatsizce sevenleri,
Koruyup gözeteni,
Beni dünyaya getireni
Özledim.
Şuan!
Hayatın tam ortasındayım…
Ne yapacağımdan habersiz,
Hangi dala tutunacağını bilmeden,
Beyaz ve siyaha yakın.
Bazen cehennemde
Bazen cennetteyim.
Kayıt Tarihi : 20.1.2016 21:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!