Bu hayatta en çok özlediğim sensin.
Yanımda olduğun anda bile.
Ellerini tuttuğumda bile.
Gözlerine baktığımda bile.
Başımı dizlerine koyup.
Gökyüzünün seyrine daldığımda bile.
En çok özlediğim sensin
Doyamıyorum sana.
Ne bakmaya .
Ne yanı başında oturup.
Tel tel olmuş Saçlarını okşamaya.
Türküler söylüyorum.
Şiirler yazıyorum.
Özlem dolu.
Hasret dolu.
Nakaratlar da sen .
Mısralar da sen.
Sen
Sen
Sen
Nefesim kesiliyor.
Daralıyorum.
Dünya üstüme üstüme geliyor.
Savaş açıyorum her şeye,herkese.
Kaçıyorum.
Uzaklara gidiyorum.
Geliyorum.
Sarılıp sana.
Kokunu içime çekiyorum.
Dört bir yanim sen kokuyor.
Bilmiyorum.
Bilmiyorum.
Bilmiyorum sevgili.
Gelsem de özlüyorum.
Gitsem de özlüyorum.
Varsa sen.
Yoksa sen.
Sen.
Sen.
Sen.
Bu hayatta en çok özlediğim sensin.
Mehmet Şirin Kurhan
Kayıt Tarihi : 9.8.2023 22:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!