Özkıyım Şiiri - Yuşa Arış

ÖZKIYIM
Ahmet Oktay’ın anısına saygıyla
Yazmayan kalemleri dizdim önüme
Her istediğimi yazmamak için
Ömrüm bir tutukluğun
Bir ulaşmazlığın esiriyken
Sözcükler de
Kalemlere takılsın

Kamunun kıydığı topluluktan
Kamunun kıymıklarıyla beslediği
Dar koyu bir karanlıktan
Her an yaşamıyla oynanabilir
Her an yaşamına el konabilir
Bir azınlıktan
İsyanı bile kırılgan
Sevgisi rehin edilmiş bir çağda
Hadi diren
Hadi isyan et
Hadi sorgula

Bir çağın
İçinde çığırlar açan açmazlarında
Dökül
Sökül
Ver anlamları nesnelerine
Ver anlamı bilmezlerine

Sonra ayıkla
İçinde kaybolduğun pirinçleri
Sonra ayıkla
İçine karıştığın yoklukları
Yok oluşları biraz da istercesine
Sonra
Ayıkla
Ayık olmayan zihninde
Ve zihninle
Görmezden geldiğin kendini
Ve yıllarını
Geleceğini de sonunda…