doğumla başlayan
ölümle biten
hayat çizgimiz
kesiklerle dolu olsada
oluşur kimliğimiz
kaybettiklerimizle
Şiir Ruhun Gıdası
şanslı geçirdiğim talihsiz kaza
bırakmak zorunda bıraktı beni
amacım bitmişti/yenisi için
toplanıp bütünleşmiştim yine.
ufukta güneşmi yükselir
hergün bebek gibi doğarmı?
güneş güneşliğinde vazgeçer
yerinden bir milimetre oynarmı?
yalan dünya olurmu hiç
yalancı olan insanlar varken
hiç çıkarı olmadan
bana yaklaşan insan dosttur
ben onun için
canımı çıkarır veririm.
gerçek olan dost
en iyi sırdaşındır
Gidiyorum
umutlarımı bırakıp
dost sandıklarımıdan
kendimden geçerek
gidiyorum uzaklara.
Pembe Kabuslar
geç kalmışım
hayata dair ne varsa
yarına bırakmışım
kendimi bile




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!