Gözünü alan aynada hapsolmuş gözleriyle
ne gördüğünü bilmeden
sarışın bir esmerliğe bakan.
Aldırış etmiyormuş gibi
Kendini kandırmışlığı bundan
Her zamankinden yalnızdı
Sevmelerim vardı bir de sevilmelerim
ne zaman sevmeye kalksam
benden önce sevilmişti çoktan.
Ardında iz bıraktığım bir sevda olmadığı bundan
yine de doğasından mıdır insanın
Onsuz; onursuz, umutsuz ve fütursuzca sevdi.
Kalp kırıklarını bir kenara bırakmış,
kör ebe gibi dönüp dururken etrafında.
Yalnız, apansız uzaktan dön diyemediği tüm duyguları
karşısında,
Kocaman elektrik süpürgesi gibiydik
tüm duyguları süpüren,
önce aşkı süpürdük,sonra geride kalanları
bir bakmışız geride kalan koca bir toz torbası.
Hırçındı gökyüzü
olmadığından biri gibi davrandı kendine
alevlenmiş bir yaz gecesinde
içini donduran
Bir su damlasına hasret,
Yarımı tüme bağlayan ne varsa eksikti bu gece
tüm bağlamlar gibi
Bir kuş sesiyle irkilmekti aşk,
apansız bir kalp atışı duydu
kendisininkine benzeyen.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!