Özkan Güli Şiirleri - Şair Özkan Güli

ADAM GÖRDÜM
Adam gördüm hayran eder özüne
Adam gördüm kara kıştan ibaret
Adam gördüm doyum olmaz sözüne
Adam gördüm beyni kuştan ibaret

ADEMOĞLU

Yerde börtü böcek gökte kuş ağlar
Ettiğin zülümden ey Ademoğlu
Toprak alev alev yanar taş ağlar
Zalimsin zalimden ey Ademoğlu

AĞA'NIN

Mera geniş sürü boldur bu elde
Ondan sağlam öter kuşu Ağa'nın
Bir eli kaymakta bir eli balda
Dem sürmek dünyada  işi Ağa'nın

AĞASI FİL OLAN KÖYDE

Şimdi çalı diken bitmiş
Bağları gül olan köyde
İnsanlık silinip gitmiş
Düşene el olan köyde

ARDAHAN

Sınırda nöbetçi bekler vatanı
Vatan aşığıdır özün Ardahan
Sende kahramanlık yiğitlik şanı
Can verir kırpmadan gözün Ardahan

BUNDAN SONRA

Bahar iken ömrüm döndü kış oldu
Eksilmez başımdan kar bundan sonra
Yıllar elden uçup giden kuş oldu
Bana kalan zaman dar bundan sonra

ÇANAKKALE ZAFERİ

Yedi düvele karşı tek yürek oldu vatan
Ya istiklal ya ölüm başladı zor seferin
Koştu Çanakkale'ye elleri silah tutan
Göz kırpmadan can verdi yurt vermedi neferin

DARDA KALIRMI

Kara karıncayı zindan gecede
Görene yaklaşan darda kalırmı
Hakikat yazılı her bir hecede
Kur'an'a yaklaşan darda kalırmı

DAYIM OLSAYDI
Ne kederim ne de derdim olurdu
Benim de bir dayım olsaydı keşke
Evim şenlenirdi, huzur bulurdu
Benim de bir dayım olsaydı keşke

DEĞİŞTİ

Balon gibi şişti şehir
Köyün havası değişti
Her gün içiyoruz zehir
Suyun havası değişti