Ben bir mevlanayım gamze'lim
Gözlerinin ekseninde dönüyorum
Dokunsam harelerine,
Har olup yanacağımı biliyorum...
Ben bir mevlanayım gamze'lim
Acıları yaşamak gerçekleri gördüğümüz andır
Yani güneşe ısrarla bakan çıplak gözlerdir.
Tutamuyorsunki deli bir Tay,
Haykırasıya ağlayan bir nehirdir
Kahrolası insan olmak vede yaşamak..
Herkes çocukluğunu yaşar derler ya
Zamanlı veya zamansız.
Ben de yaşadım apansız.
Tarlanın en orta yerinde çukurda
Susuz derelerin kurak tepelerinde
Kızağım naylon gübre torbasıydı altımda
Aklıma düşen; biliyorum
Bir nisan ayın'da sevmekti seni
Çık'a geldin işte bir anda, hüznümün kıyılarına
Öyle sessiz ve çaresiz savrulurken ben
Dizlerimin gücü oldun sen
Yeşil dallarım bir bir kururken...
Hiç ayaz demişmiydim ben sana,
Bilmem bizi böyle neden üşüttüğünü..
Oysaki bakışların;
Bakışlarımız yeterken bize,
Aşk'tan rızkımızı bu kadar çalman niye..
Bugün güneş doğarmı bilmem,
Odamın içi buz gibi
Eşikteki karıncalar bile acıkmış.
Beyaz yakalı öğrenciler okula gidiyor, öğrenmeye inat
Kırmızı çoraplı kızlar ip atlıyor umarsızca
Yok olmaya yüz tutmuş bir buz saçağı gibi eriyorum,
Sen yokken gözlerim gülmeyi öğrendi ilk defa, ağlarken
Rakı içip kurallarına küfrettim feleğin sarhoşken
Ve düşündükçe yalnızlığı,
Duvarlarında oturdum, oynayan çocukları oldum,
Aşkları eskiten o asırlık hüznün tonunda parkların,
Tophanesinde İstanbul'un Gülhane'sinde...
Hani yaşamak olacaktı özgürce
Hani insanlar gülecekti isteğince
Hani çocuklar doğacaktı daha nice
Çiçekler açacaktı, adı olmayan rengince
Rivayetim değil gerçeğim olsun
Sonum artık sonun olsun....
(ömrünü sevgiye feda eden cemil dayıma)
Dönüşü olmayan bir gemiye bindin
Güzel dayım....
Adsız bir limana yüzmek üzere.
Gülüşünü avuçlarımıza bıraktın
Gözlerimi güne açtığım her sabah
Yüreğimin tüm hücrelerini saran sevdan
Göz değmemiş tabiat güzelliğin,solunmamış büyülü kokundur
Israrla sabahlara taşıyan beni.
Varlığını çığlıkla atan kalp atışlarım
Penceremden içeri usulca sızan güneş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!