Özkan Aktar Şiirleri - Şair Özkan Aktar

Bana bir masal anlat baba
İçinde.........
Bana masal anlatma artık
Hayat kadife sesin gibi yumuşak değilmiş ki
Yalan söylemeye zorlama kendini
Bütün yalancı masallar kirlenmişti artık

Uzaksın artık
Yoklugun da artık kurumakta
Bir kuru ağaç kalmıs çatlamıs topragında
Dallarında akbaba
Son fırcasını bulutlarına ayırmıs ressam siyah ve gri
Martıların uçuşmuyor kıyılarında

Sarı bİr çakmaktı 24 luk ellerimle ilk tuttuğum senden hediye
O heyecanla yaktıgım ve ilk gecmısi yakmak isteğiyle
Güneşide kıskandırıp gecelerede vurdugum
Herseyi unutup içinde huzur buldugum....
Sonu bilinen bır fılmle umut arasında bırseydı o yazıları sonradan sılınen cakmak
Sılemedı ve sılemeyecek senı ıcınden de ıcınden ah bu ahmak

Mum alevinin sigaramla buluşmasından az sonra
Kalemle kağıt arsında alınan nefeslerim var benim
Bir gemiyi yüzdüren,bir adamı öldüren yavasca
Eriyip giden bir mumun masaya damlayan gözyasları gibi
Yitip gidecek bir hayatın mutluluk gozyaslarıdır aslında
Bu masadan baslayan ve evrene sıgmayan sey

Gozyası karaborsaya dusmus millet kuyrukta
Sevginin cebınde üç kuruş,zavallım o da yoklukta
Dostluklar mendil açmıs çaresiz her boşlukta
Yalancı gözyası ucuzlamıs, çare yok bu kıtlıkta

Gozyasi Mahsenlerim var benim senin icin saklanan

Saati kurmadan yatıyorum
Uyumak yarı ölmek
Yarı ölmek sensizlik
Ölerek yaşıyorum

Gözlerinde geceyim
Sızmak istiyorum karanlığına
Ve uyku gibi akmak istiyorum yorgunluğuna
Kadınım
Dil değmemiş kelimelerden bir yorgan gibi adeta
Örtüyorum üşümüşlüğünün üstüne

Dün gece sevgilim aradı birden
Ayrılalım dedi hayır yok senden
Kocaeliyi daha çok sevdin benden
Çekti gitti dersin soran olursa

Üzgünüm sevgilim anlaşamadık

Zamanın içinde uçarsın
Yelkovan rüzgarlarını arkana alıp
Akrepin hırsızlığına katlanırsın, zehirlerken hayatını
Okyanus dolusu hayallerin hatırına...
Biraz daha yükselirsin
Bulutların arasından

Çokşey kalmadı eskilerden
Bir çocukluktan hatıra paslı cami çeşmeleri
Birde köşedeki kokoreççi kömür kokan
Biraz büyüyünce öğrendik tabii sırrını o tezgahın
Birkaç kağıt parçası atilla ilhanlarla yakıyordu kömürünü
Ufak bir şey daha öğrendik