Özgüvenim Şiiri - Naki Aydoğan

Etrafta ağaçlar var
Her şehirde insanlar
Birisi benim
Bir ağaç altında yoluma bakıyorum
Benden uzun bir ağacın yolu
Toprağa kök salmış gökyüzüne dal budak
Ben ete kemiğe bürünmüşüm
Yolum düğümlenmiş ruhumla geziyorum
Yol arkadaşım yok
Ağaçlarla dikiliyor taşlarla düşünüyorum
Hayvanlarla dinliyorum
Seni izliyorum bir dizide başrolde
Sana hayranlık tek emelim
Doğamızdan da soyutlanıyoruz gün ve bugün
Betonarme binalarda yegâne penceremiz
Teknolojik ışık
Işığa yolluk oynuyorsun sen oyalanıyorum ben
Çıkmaz yoldayım sana