Güneşin tenimi yakmasına izin vermezken,
Neden sözlerle kendi içimde kavruldum?
Ve iyi hissetmekti tek olması gereken,
Ama ufak fırtınalarda yine ben savruldum.
Kaçış yolu saklanmaktır diye umut ettikçe,
Zihnim karaladı; ben dedim kontrolü verme..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta