Özgürüz Şiiri - Yasemin Kurt

Sorgulanmıs ruhlardan ibaretiz herbirimiz,
Özgürlük derken esir edilmişiz.
Onu yapma buna bakma nefes alma
Öff be biz bu dünyaya ne için ekilmişiz?

Severiz ama kim için bilmeyiz.
Her iki taraf seviyorum der
Kavgalarla birbirmizi ezeriz.
Sevgi ezmek demekse biz niye severiz?

Bencil değilim der ruh diğer ruhla iletişim içinde iken,
Oysa ilk adımda inandırmaya calısma bencilliğine düşeriz.
Kendimizi anlatmaya mecburmus gibi
Oda bizi dinleyip inanmaya zorunluymuş gibi.

Bırak hersey olurunda olsun gelsin insana,
Çelişkilerle bir yaşam sürmek istemek niye?
Bu amansız çaba beyhude.
Bırakalım ruhlar yaşarken birbirini tanısın,
Bencillikten uzak bir şekilde.