Özgürmüyüz Şiiri - Ceyhan Kurt

Kanlı manlı bir şekilde
Gelişimiz oldu dünya ya
Darbeci değiliz hani
Hocacı hiç olmadık Allah a şükür
Sezeryanda yoktu o zamanlar
Direk yoldan geldik
Pudra ne gezer kardeşim
Değil bebek bezi pamuk bile hak getire

Küle belediler kundakladılar
Aguladılar maguladılar
Cicilediler bicilediler önce
Hazır mama da nedir
Şekerli su neyimize yetmiyor
Çerçidende bir emzik aldın mı?
Büyüyüp gidersin İşte

En başından uyutmaya çalıştılar
Ninniler ağıtlar falan
Aralara öcüler böcüler koydular
Kuzuyu kurda yedirdiler
Gökten taş yağdırdılar
Kara bir lastik lastikli zıbın
Saldılar sokağa bıraktılar hayata
Yaşa işte diye

Analamaya tanımaya başladıkça
Dünya yı iyiyi kötüyü
Cız dediler önce biber sürdüler
Ayıp dediler yasak dediler
Cinsiyetimi öğrettiler önce
Kafama çaka çaka
Erkek adam böyle yapmaz diye diye

Sınırlarımı çizdiler
yapma gitme dokunma
Yeme içme sıçma falan filan
Ta başından hayatın
Bitirdiler özgürlüğümüzü

Ayıp ve günah nakışlandı benliğimize
Yasaklar yasaklar yasaklar...
Korkular korkular korkular...
Özgürmüyüz?