1987 yılında Bulgar zulmünden kurtulan,
Aysel Özgür’e bu şiirimi ithaf ediyorum
Nemli havanın Karanlık doruğunda
Sımsıcak olan,o sevgi burgacında,
Kalp atışların durmadan hızlandığında,
Gönlün ise, özgür olma hevesinde.
Sen Bunaldın, yalnızlığının içinde
Seni korkutan, bir şey mi vardı?
Issız kaldığın karanlığın sessizliğinde
Düşüncelerle, Hayallerle bocalıyordum..
Unutulmaz, diyarlara umut doğdu,
Sevinç rüzgarları esti yüreğine.
Ceylan gibi geceden,yollara düştün,
İpek saçların, yelken gibi savruldu
Anadolu’ya …
O gülmeyen asık yüzün güldü,
Çok mutluydun,dünyalar senindi,
Anne –Babanı Kardeşi’ni özlemiştin,
Artık özgürsün,kurtarma meleklerin
Senin yanında …
Hüseyin Güntekin
Hüseyin GüntekinKayıt Tarihi : 23.9.2016 00:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aysel Annesi babası Bulgaristan dan Türkiye'ye kaçak olarak sığındıklarında Türkiye'ye iltica talebinde bulundular Bulgaristan da Asimilasyon devam ediyordu Türklere Türkçe konuşma örf adetlerini Türkçe yapmak dini vecibelerini kullanmak ibadet yapmak yasaklandı. Bulgar Salih'e yalnız 3 kişinin gitmesine izin veriyordu Aysel Bulgaristan da rehin olarak kalacaktı.Salih ile eşi ve oğulları Mehmet birlikte Türkiye'ye iltica ettiler. Türkiye'ye gelmeden önce karı koca düşündüler acaba nasıl yapsınlar bu iki çocuğunu Mehmet küçüktü ama Aysel ondan biraz daha büyüktü.Nihayet karar vererek Anneleri o vakitler hayat idi.Annelerine danışarak Aysel'i ona emanet ettiler.. Aysel yalnız kaldı nemli havanın karanlık doruğunda kalp atışları hızlı olarak atışında her vakit bir özgürlük hevesi gönlünde gözlerinde parlıyordu. Bunaldı o yalnızlığın içinde onu korkutan bir şey vardı ıssız kaldığı yapayalnız odada sadece düşünceleriyle birlikte kalmıştı. 1987 yılında bir umut güneşi doğdu o unutulmayan diyarlardan sevinç rüzgarları esti o körpecik yüreğine. Rahmetli Ozal hükumeti ona kucak açtı Özgürlüğüne kurtarıcı melekleri onu ceylan gibi hava yoluyla Uçakla bir kuş misali uçurdular hasretlik özlem duyduğu Vatanı Türkiye'ye. Aysel'in o gülmeyen yüzü güldü ama Anne babasını görünce Kardeşini onlara sevgiyle kucaklaştı artık hürriyetine kavuştu. özlem duyduğu memleketine ve hasretlik çeken ailesine kırmızı ay yıldızlı bayrağına kavuştu.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!