Kimi yer, kimi yiyemez de,
huzuru arar insan o sofralarda..
Ha sokak diplerinde buldukları
kuru ekmeğin zevkini,
sıcacık bir çorbanın,
es geçilmişliklerini,
bir dürümde,
dürülmüş duygusuzluk ları yaşarsınız.
Onları yaratan beyinlerimizi yercesine,
olanlardan kaçarcasına…
Ne yaparsanız yaparsınız özgürce..
Afiyet oluverir,
savaşkan boğazımızın derinliklerinde..
Yine açtır beyinlerimizin güzellikleri..
Her lokmayı yutarken
zorlanmasız olmuş huzurlar,
Yerini dünya taamlarının
en güzellerinin tadı ile,
Yutkundurtmadan,
sıra sıra dizenleride olabilirler..
Onları yaratan beyinlerimizi,
tıkarcasına, onlardan kaçarcasına…
Ne yaparsanız yaparsınız
Özgürce..
Yemeğinizi..İster taşta..
İster sarayda..
İster yemeden…
Özgürce yersiniz…
Turgay Pekgirgin
Tunus 2009
Kayıt Tarihi : 27.10.2009 11:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özgürce yemekler..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!