Özgürlük senfonisi. Şiiri - Mehmet Aydemir

Özgürlük Senfonisi…

Topyekûn bir başkaldırım,
Uyumun dışa vuran yüzü,
Sonuç ilkesi,
Hiç varılmamış bir başlangıç,
Hep ufukta olup,
Hep bir tık ötesi,
Arayışların zirvesi,
Derin suların turkuazı,
Karanlığın ardı diye; nitelendirilen bilinmeyen muamma…
Özgürlük bir tutku,
Belki de ulaşılamadığındandır, ifadesi yok;
Orantı desen değil,
Sınırsızlık desen o da değil,
Düş üşüyor!
Düş ılık,
Düş paramparça,
Düş uzuyordu türediği yerde…
Dönüşüm için ilk adım,
İlk basamak ve hatta ilk durak,
Sonralarında ilki,
Oluşan ve oluşacakların doğduğu kap,
Haykırıyordu uzaklardan…
Bir senfoninin uyumu misali,
Essiz ve hür,
Kalıpsız,
Tarifi mümkün olmayan hissiyat,
Tohum misali!
Düşmeye görsün toprağa,
Göğe gözünü dikip yükselmek isteyen…

Mehmet Aydemir 04.03.2021 saat: 14:18