Özgürlük penceremde Şiiri - Oğuzhan Kosalı

Özgürlük penceremde bakıyor bana sıcak gülümsemesiyle;
Elimi uzatınca kavuşcam hasretlik özgürlüğe.
Ama ulaşamıyorum,
Camlar,camlar açılmıyor..
Mühürlenmişcesine kapatılmış sonsuzluğa dogru.
Bir fani bir daha ulaşmasın istemişler.
Peki neden, kim bu özgürlüğün düşmanı.

Hicran gözyaşlarımı durduramıyorum.
Yanan gönlümü özgürlükle susturamıcaksam,
Ne yapayım ben artık bu gözü yaşlı gecede.
Şairler bin feryat ederken özgürlüğe,
Benim penceremde duruyor rengarek görkemiyle.
Ama ulaşamıyorum,
Camlar,camlar acılmıyor...

Ne olcak özgürlük için döktüğümüz kanlar?
Ne zaman cıkacak bu karanlık yolun sonu aydınlığa?
Ne kadar sürecek bu ağlamaklı türkü?
Kim bozacak bu mühürü ebedi yaşam için?
Özgürlük penceremde;
Ama ulaşamıyorum,
Camlar,camlar acılmıyor...