Yeniden
güneşli tarlalarda gezinmek isterdim
çocukluğumun akşam saatlerinde
buğday başakları bana türkü söylerken
ağlamak isterdim bozuk bir saatin sarkacına
bir ses duymak isterdim
dağlardan yankılanan
özgürlük olsun isterdim
şen şakrak insanlarıyla anadolum
açlık yok olsun isterdim
meteliksizten ölen insanlara inat
hasret olsun isterdim hasret
içimdeki heyecanıyla
koşmak isterdim
pammuk tarlalarında yalın ayak
kardeş ülkerin kalleş insanlarına yürümek isterdim
tel örgüsüz sınırlarda
gelmek isterdim sana
kanayan yüreğim ile
inancımı kaybetmemişken henüz
insanlığın iyi olabilme umuduna..
Kayıt Tarihi : 7.1.2020 00:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!