Özgürlük Nehiri Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Yeni bir Newroz’un mujdecisi olan,
Uyanan ilkbaharın dörtnala gelişi!
Özgürlük dolusu muhteşemliğiyle,
Dağları çiçeklerle donatacak özüyle.

Hiç yanıltmadılar şu dağlar bizi,
Yükseklerinde gezen şahinleriyle,
Kızlı,erkekli devrim yolcularıyla!
Geleceğimize umut yüklenmişler.

Yüreğimde olan özgürlük nehiri,
Dicle Fırat,Aras,Zap suyu kadar,
Her zerresi sevgi,barış,umut dolu!
Coşarak,gönüllere barış taşıyorlar.

Son cemre de düştü,toprak tavında,
Biz tohumlar eketik tüm yüreklere,
Doğudan,batıya uzanan Anadoluda;
Umutlar büyütyoruz tüm çocuklara.

Kızıla çalan özlem yüklü şafaklar!
Bizim güzel Anadolumuza doğan,
Devrim güneşi tüm ülkemizi sarcak;
Sakarya,Sivas,Edirneyi baştan başa.

Hiç yanıltmadı şu yüce dağlar bizi,
Şu denizler şu gökler yine masmavi,
Yer yine yeşil,bulutlar yağmur dolu
Tohumlar çatırdıyor,uyanıyor yürekler.

Yanıltmadı bizi o kızıla çalan güneş!
Munzur’a doğarken tüm heybetiyle
Doruklar çıkıp onu izlemek gerek
Barışa,kardeşliğe dört elle sarılarak.

Biz beraberce meydanlara koşsak..
En güzel giysi en yasaklı renklerle!
Birlikte Newroz’a ateşler harlasak,
Ateşlerde atlayıp beraberce oynasak.

Kürtçenin tüm güzeliğiyle kılamlar,
Türkçenin ezgileriyle,hoyratlarıyla;
Horonlarla,semahlarla,govendlerle
Biz söylesek,dönsek,halaylar çeksek

Umit besledik,umitler ördük barışa,
Güven duyduk,dost,kardeş,yoldaşa!
Biz dönmeyiz bu yolun yolcularıyız,
Edirneden Karsa’a uzanan kızıl devrime.

14.02.2009
Yıldırım