Yanı başımda pencere; bir ışık hüzmesi,
Kaldırıma düşmüş çamların gölgesi.
İçimde soğuk demir, özgürlüğün kafesi,
Çırpındı kurtulmak için; dudağımda nefesi...
Dikeni battı ruhuma, kulağımda sesi,
Feryatları yankılandı durgun kış gecesi.
Eriyen mum gibi aktı gözyaşlarım,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta