Özgürlük İşçisi Şiiri - Ersin Türkkul

bak yârim gelen gene
baharmış hiç kapıyı çalmadan
gene istila ediyor park ve bahçeler
müdürlüğünü sevgililer
ve abiler gene koruma derdinde
kıta sahanlığını kız kardeşlerinin

sen bir papatya tarlası
gibi örtündüğünde üstüme
en işlek caddesidir yüzümün ağzım
bir dağ kaplanı gibi dolaşır
gövdenin tepecik ve vadilerinde

yarim biz seninle çoktan
seçmeli bir hayatın emek şıkkıyız
kamulaştırılmış kaygılarımızla beraber
devrim desenli boynumu
yuvarlak içine alır ellerin

şimdi bir özgürlük işçisiyim
masmavi bir tulum giydirdim yüreğime
ellerini tutmaktan utanmadığım
avuçlarımda ki nasırlarımla birlikte

duygularım geçiyor yüreğimin en geniş meydanlarından
ölüme aldırmaksızın....

koro halinde sövüyorlar kapitalizme
detone olmaksızın....