Özgürlük Güneşi Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Dur durak demeden,
Yelesinden tuttuğun
Üzengisiz, eyersiz,
Özgürlük güneşi süren
Ey atlı!
Telaşın, koşuşturman yarınlara mı?

Terkinde kefen!
Başında mor puşi,
Omzunda Rus keleşi,
Elinden düşürmediğin halkların bayrağı,
Köy, kent, dağ, taş, ovalarda koşturan atlı,
İsyanın faşistlere, ezenlere, yobazlara…
Sömüren patron-ağa devletine mi?

Atı üzengisiz, eyersiz…
Özgürlük güneşi olan,
Koşarak umuda hep mahmuzlayan!
Sloganlar, marşlar savuran
Alnından damla damla boncuksu teri akan
Davası yaşam kvagası olan atlı,
Koşuşturman yaşanası devrime mi?

Dağarcığında özgür bir dünya…
Yüreğinde yaşam güneşi;
Eşkıyalardan her an gelecek ölüme karşı,
Yanında hep kefeni saklı olan,
Kardeşliğe sevdalı,
Başkaldıran asil atlı,
İsyanın hürriyetlere susanmışlığın mı?

Yüreğinde tüm dostlar dünya halkları…
Koynunda beslediği umut!
Sürdüğü at özgürlük güneşi olan,
Kölelik zincirini parçalayan,
Kelepçeleri, prangaları…
Acıları birer birer koparıp atan
İsyanı unutulmayacak özgürlük destanı olan asi atlı,
Yolun açık ola, uğurlar olsun sana,
Yanında halklar, ezilen tüm milyonlar…
Barışın sevdalısı getireceğin devrime bin selâm ola.

24.02.2011
Yıldırım