Özgürlük evriminde
Karanlık bir durak;
'Bir avuç gökyüzü,
Bir avuç su, bir avuç toprak.'
İşte benim yaşamım;
Ben…
20.nci asırda horlanan
Ve yaşadıkça boğulan,
Milyonlarca insanım…
'Bir avuç gökyüzü,
Bir avuç su, bir avuç toprak,'
Bunlar benim azığım,
Koskoca dünya da
Yaşamıma ayrılan.
Beni boğan, ve …
İsyanlarda oynatan!
Kardeşliğe uzattığım el,
Özgürlük evriminde sona yakın bir durak;
Varlığım:
Alabildiğine özgür gök,
Doyabildiğine su ve
Özgürlüğün hasat edildiği toprak…
Elele vermiş insanlar,
Doyumsuz bir kardeşlik,
Ve işte hepimize
Yeni ve güzel bir Dünya…
10.Temmuz.1974, Ürgüp
Yalçın ÖnerKayıt Tarihi : 7.3.2007 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Evet özgür ve eşit olmalı insanlar, özgürlükte de eşit olmalılar...
TÜM YORUMLAR (2)