Özgürlük Delisi Şiiri - Umut Pekin

A

Cocuktum.
Kuru ekmegim yoktu.
Ama koca koca umutlarim vardi,kuru ekmegimin arasina sardigim.
Bizim farkimiz bu olsa gerek derdi bana,bulutlarin üstünde sevistigim sevgilim.
Kuru ekmegim yoktu.
Hincim buluda carpardi.
gök aglardi,aglardim.
Ve sonra tanrilara kizaraktan,
hizla kosardim pesinden, yüzlercesini öldürdügüm sevgililerimin,
nereye gitigimi bilmeden.
Ha! bir umut diyerekten,
Ki özgürlük delisi degilmiydim ben.

B

Sevismemizde kararmiyormuydu, gece
gün dogmuyormuydu yine lanet olasi ayriliga.
Ve sonra yine gök,hüngür-hüngür aglamiyormuydu sonumuza, umuda degin.
Ve sen yine yoktun,geceye degin.
Ve sen hic olmayacaksin,ölünce özgürlük delileri.

C

Ve ötesi.
Artik seni yazmam.
Kelimeler sehitliginmi?
Seni yazmak bos.
Anlasana!
Seni yasamadiktan sonra,
bu özgürlük delisi..