Özgürlük Bestesi Şiiri - Gülten Bayduz

Günlerden salı ve bir eylül sabahı
Sanki ilk  defa çıktım güneşe 
ömrumde ilk defa hissettim yine  gökyüzünün yakın duran uzaklığını 
İlk kez küçük bir camdan görmeye çalışmak 
Sessiz, özgürlük ümidi bir hisle bakmak 
Benim zannettigim gökyüzü 
Bastığım toprak kime 
Benim değilmiş, ben bile
Havayi topragi golgesi kalmis ayı
Saçlarıma takmak istedim.
Güneşi göğsümde sakladım.
Buz gibi duvarları ısıtsın diye
Renk renk çiçekler almak istedim
Gri ve maviyi süslesin diye
Denizleri yanıma almak istedim
Gözyaşlarım usulca dökülsün diye
Biraz toprak almak istedim cebime
Pervasızca ümitler yeşersin içinde 
En çokta özgürlüğü almak istedim
Herkese kapılar açılsın diye
Lakin şahidim yoktu kalbimden başka 
İnledim İnledim Allah Allah diye