Geceyi Ardına Al Şiiri - Mehmet Ersoy

Gecenin geç saatlerinde
Şehrin parlak ışıkları
Düşüncelerini kemirmeye başladığında,
İçindeki o eski isyan
Gömülmeyi bekleyen bir tabut gibi,
İçini yumrukladığında
Kulak ver.

Gündüz yasaklı
Kömür kamyonlarının aşındırdığı
O koskoca bulvarın kavşağında
Kırmızı ışıkta geç karşıya.
Bağdaş kurup otur
Soğuk kaldırımın kenarına.
Sırıtan taksilerden yüzünü çevir,
İçindeki o karanlık kıpırtıyı dinle.

Sonra adını bilmediğin bir kalabalığın
Yorgun gölgeler gibi sürüklediği,
Tahta tekerlekli, gıcırtılı
Bir özgürlük arabası geçer yanından;
Lüks otelleri uykusundan eden
Ama seni almayan.

Sen yine de ardından koş.
Geceyi ardına al,
Karanlığı da.
O yolun sonunda
Işık var.