Özgürlük Anıtında Kara Leke

Mavi sular duruldu
Gökyüzü sessizliğe büründü
Güvercinler kırık kanatlarından
Sızan kan damlalarında boğuldular.
Güneşe yürüyen kara gölgelerin
Gözlerine özgürlük,
Beyaz adamların güneşinden yansıyan
Kırmızı lekeler gibi indi.
Gecenin karanlığına tüneyen
Yarasaların kanlı gözlerinde
Esen rüzgârların hırçın ve kızgın
Bakışı vardı.
Gondwana dan kopan kıtanın
Sahillerinden yirmi milyon
Can taşındı esarete...
Kara çocukların kara talihleri
Okyanus ötesi yolculukta
Karardıkça karardı.
Güneşin gittikçe kısılan ışıklarında
Can çekişti özgürlük nidaları
Bir kuru ekmeği katık yaparak
İnsanlık onurunu başlarının üstünde
Taşıyarak,
Tanrı nın geciken adaletine
Haykırarak...
Kunta Kinte lerin ne ayaklarına
Vurulan prangalar
Ne de boyunlarına asılan
Esaret tasmaları
Özgürlük yürüyüşünü durdurabildi.
Beyaz efendilerin kara ihtirasları
Tarihin kara sayfalarına
Bir insanlık ayıbı olarak
Gömülü kaldı.
Yeni kıtanın şekerle ölçtüğü
İnsanlık değeri
Çalınan yaşamların çalınan ekmekleri
Kara bir kılçık gibi takılı kaldı boğazlarda.
Milyonları açlığa mahkûm eden özgürlük
Beyaz efendilerin ülkesinde
Bir anıtla yüceltildi.
Çalınan özgürlüklerin anıtı olarak
Ve dibine ışık vermeyen bir mum gibi
İslerle yüzünü karartarak
Uzun geniş bacaklarıyla
Koca bir okyanusu atlayarak...

Ahmet TIĞLI 4.3.2007 (Sevgi Merdivenleri)