1 mart 1961 Iğdır Tuzluca kağın köyü
özgürlük ağacı budansa kurur
çünkü dallarından kuşlar kopmuştur
köleleşen insan köleleştirir
özgürlükten yana kalbi kurumuş
can değirmen ise danesi yürek
öğütüldükçe beni öldürcek
yürek unundan sevda yapılmaz
yüreksiz bir aşk gönül doyurmaz
sana derim sana be hey seyduna
aldanma dünyanın bu varlığına
boş ahvalına
dudağında cigara yürekte yara
girersin toprağa o darbadara
dudakların solmuş yürekte yara
girersin toprağa o darbadara
Tunay Bozyiğit Seyduna
Kayıt Tarihi : 9.10.2020 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunay Bozyiğit Seyduna](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/09/ozgurluk-agaci.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!